Naar Travemünde
Door: Erik & Marilien
Blijf op de hoogte en volg Marilien
16 Juni 2017 | Duitsland, Travemünde
De dag op zee gaat snel voorbij. We doen niet zoveel, we sluiten twee keer aan bij het ontbijtbuffet. Dat is de bedoeling hoor, de eerste zitting is voor het ontbijt en de tweede ronde heeft wat andere gerechten, eigenlijk is het meer een brunch. Er is tijd om te laten bezinken wat we de afgelopen drie weken in Finland hebben gezien, de mensen die we hebben ontmoet en de ondernomen acties voor ACSI. Het was genieten van begin tot eind.
We zijn om 22.30u aan de kade bij Travemünde en wat een geluk dat we als één van de eersten van de boot af mogen. We hebben getwijfeld of we door zouden rijden naar huis maar hebben besloten op de dichtstbijzijnde camping te overnachten. Bij de receptie hangt een briefje met een verzoek om bij een gesloten receptie even op de bel te drukken. Dat doen we maar er komt geen reactie. Dus nog een keer bellen en weer geen reactie. In het restaurant naast de receptie is het druk en personeel staat buiten te roken maar reageert niet op ons belletje. Dan zoeken we zelf wel een plek, geen probleem. Terwijl Erik bij de slagboom wacht loop ik een stukje het terrein op op zoek naar een lege standplaats. Het zijn voornamelijk vaste plekken en dat geeft altijd een 'bijzondere' sfeer. Ik vind een veldje met wat ruimte, zwaai naar Erik en even later sluit Erik de stroom aan en draai ik de poten uit. Onze vast routine, nog een keer tijdens deze vakantie.
We zijn om 22.30u aan de kade bij Travemünde en wat een geluk dat we als één van de eersten van de boot af mogen. We hebben getwijfeld of we door zouden rijden naar huis maar hebben besloten op de dichtstbijzijnde camping te overnachten. Bij de receptie hangt een briefje met een verzoek om bij een gesloten receptie even op de bel te drukken. Dat doen we maar er komt geen reactie. Dus nog een keer bellen en weer geen reactie. In het restaurant naast de receptie is het druk en personeel staat buiten te roken maar reageert niet op ons belletje. Dan zoeken we zelf wel een plek, geen probleem. Terwijl Erik bij de slagboom wacht loop ik een stukje het terrein op op zoek naar een lege standplaats. Het zijn voornamelijk vaste plekken en dat geeft altijd een 'bijzondere' sfeer. Ik vind een veldje met wat ruimte, zwaai naar Erik en even later sluit Erik de stroom aan en draai ik de poten uit. Onze vast routine, nog een keer tijdens deze vakantie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
