Naar Porvoo

De weersvoorspelling komt uit, het heeft de hele nacht hard geregend en ook vandaag hangt de bewolking laag boven de velden. Uitzicht hebben we nauwelijks, het is goed dat we gisteren een overzichtsfoto van de camping hebben gemaakt. Terwijl we rond tien uur aankoppelen is het gelukkig even droog. Voor we wegrijden zeggen we mevrouw lolbroek nog even goedendag en ze vindt ons ‘the best guests ever’, waarschijnlijk waren we ook de enige gasten ooit. We wensen een goed seizoen en wie weet tot volgend jaar en dan draaien we de weg op.

De navigatie staat ingesteld op een camping bij Riimäki en daarvoor rijden we 19km., grotendeels over een grote weg. Het laatste stuk gaat dwars door het dorp en het lijkt erop alsof ze hier alle wegen hebben opengebroken om opnieuw aan te leggen. We hobbelen rustig richting camping. Daar zijn we al voor half elf en er is niemand bij de receptie. Er hangt wel een telefoonnummer en we bellen om te horen of er iemand tijd heeft om de papieren door te nemen. De eigenaar komt eraan en inderdaad hij is er binnen tien minuten. Ondertussen bekijken wij de camping. Het is nog een vrij jonge man die in 2015 de camping heeft overgenomen. Hij heeft nog niet eerder een ACSI controle bezoek meegemaakt en we leggen uit wat de bedoeling is. Dan valt bij hem het kwartje en hij duikt in een stapel post. Even later vindt hij de enveloppe die hij zocht en daarin zitten vergelijkbare papieren voor een campingcontrole. Alleen zijn die van een Zweedse firma en niet van ACSI. Zij doen blijkbaar de check schriftelijk. We lopen de onderdelen met hem door en passen wat zaken aan. Hij heeft een meerjarenplan om de camping up to date te brengen. Als de handtekening is gezet gaan we terug naar de auto en stellen op de navigatie de volgende bestemming in.
We hebben nog twee campings te controleren en die liggen allebei aan de kust (of daar vlakbij) en ten oosten van Helsinki. We rijden naar Porvoo, die ligt ongeveer 50km van de boot (voor overmorgen) en vandaaruit kunnen we dan de laatste camping bezoeken. Ook hier is niemand bij de receptie maar er hangt een briefje dat er vanaf ongeveer 18.00u iemand zal zijn. We kunnen zelf een plek zoeken en dat doen we. We blijven zo hoog en droog mogelijk. De camping is prachtig groen maar als je goed kijkt zie je ook dat er diepe sporen zijn en het lijkt erop alsof er op een aantal plekken combinaties lastig zijn weggereden. We vinden er eentje die er stevig uitziet en Erik parkeert weer achteruit in. Het is een mooie diepe plek en de auto past er nog ruim voor. We zetten de caravan op de poten, de stroom gaat eraan en dan zijn we klaar om een lunch te maken en koffie te zetten. Het is af en toe droog maar vaker komt de regen met bakken uit de lucht. Het is vandaag weer fris, de temperatuur blijft op 11 graden hangen. Dat maakt het makkelijk voor de kledingkeuze: het is dikke-truien-weer.

Om 17.00u bedenken we dat we, nu het weer toch slecht blijft, net zo goed nu vast naar de andere camping kunnen rijden. Dat is een kleine 40km verder naar het oosten. Als we het terrein af willen zien we dat de receptie al open is en we gaan ons even melden. De receptioniste heeft nu wel tijd om de papieren door te lopen en dus parkeren we de auto, pakken we de papieren van deze camping en gaan we ze met haar doornemen. Als dat klaar is rijden we naar de laatste camping in Loviisa, daarna zit onze controle erop. De camping ligt prachtig bij een oude Finse villa waar de receptie in te vinden is. We moeten wachten tot de eigenaar tijd heeft want voor ons kwam er een busje Russen die kamers hebben gehuurd. We zitten hier bijna 300km van St. Petersburg af. Deze camping ligt aan zee en er staat een harde wind. Daardoor lijkt het nog kouder. De eigenaar (of pachter) vertelt dat hij voor 90% zeker weet dat de camping dit jaar gaat sluiten. Hij wordt verplicht om investeringen door te voeren en die gaan ongeveer een half miljoen euro kosten. Dat gaat hij er niet meer uitkrijgen en waarschijnlijk gaat dus de stekker eruit. Dat is erg jammer want de camping ligt op een prachtige plek en eigenlijk ook vlakbij de doorgaande route naar Rusland. Het is hier vast schitterend als de zon een beetje schijnt. Nadat we het verhaal hebben aangehoord spreken we af dat hij ACSI gaat informeren als het besluit genomen is. Anders komt hier volgend jaar een inspecteur voor een echt dicht hek.

We rijden terug naar de camping in Porvoo en naar onze zalm die in de koelkast ligt te wachten. Bij een S-markt kijken we nog even of we daar salade kunnen scheppen maar helaas. Tsja, we hadden liever een K-markt gehad maar daar zijn we niet langs gekomen. We eten laat want we zijn pas rond 19.30u terug in Porvoo. Maar als we alvast de Nederlandse tijd hanteren, valt het eigenlijk wel mee. Half zeven eten is voor ons vrij gewoon.

De camping is wat voller geworden en er zijn een paar campers bezig om een plek te vinden. We schuiven de vitrage aan de kant want wat is er nou leuker (op een camping) dan kijken naar anderen terwijl ze proberen een plek te kiezen, te parkeren of een tent op te zetten. Hier geen tentperikelen maar wel heeeeele diepe sporen in hoog gras met veel blub.